امروز سالروز میلاد با برکت جواد الائمه(ع)  نورچشم علی بن موسی الرضاست عزیزی که در کودکی تفاخر وتکبر مدعیان علم  را شکست ودر مناظرات وگفتگوهای علمی با امثال یحیی بن اکثم خاص وعام را به حیرت واداشت .

جوادالائمه (ع)  که از سرچشمه زلال کوثر حکمت وعلم ومعرفت فاطمی وعلوی سیراب دانش وعرفان بود در کودکی نور امامتش بر عالم تابید تا حجت وگواه آشکاری باشد بر خلایق درهمه عصر ها ونسل ها که بدانند وببینند .

که فرزندان این خاندان علم وکیاست وعصمت خودرا مستقیما از جانب حضرت حق گرفته اند وعلم اینان نه علم الدراسه که علم الوراثه است که هرکس را بدان راه نیست وباز بفهمند وبدانند که امامت وخلافت ونگهبانی از دین وتبیین وتفسیر دین باید بر سرچشمه علم لدنی وکوثری متصل باشد .

والا آن علم وهدایت وپیشوایی ابتر خواهد بود  جواد الائمه (ع) نوجوان نورانی خانه خدایی علی بن موسی الرضا کلمه تامه الهی است ،که مسیح وار در کودکی علم وفضایل آسمانیش آشکار می شود تا برهمگان روشن شود که مصداق( فی بیوت اذن الله ان ترفع اسمه )اهل بیت علی (ع) است.

 تا همه بدانند که( کلمه طیبه کشجره طیبه اصلها ثابت) خاندان پاک  ومطهر علوی ورضوی است جواد الائمه آمده است تا به زیبایی وطراوت ولطافت تمام سوره کوثر را معنا کند( انا اعطیناک الکوثر فصل لربک وانحر ان شانئک هوالابتر  )که بگوید کوثر مصطفی در وجود فاطمه (س) وفرزندانش متجلی است.

 کوثر یعنی خیر کثیر ودرقرآن هم به فاطمه  کوثر و خیر کثیر گفته شده هم به حکمت که فرمود (ان من اوتی الحکمه فقد اوتی خیرا کثیرا )‌بنابراین حقیقت وماهیت کوثر و حکمت یکی است و عینیت حکمت وکوثر فرزندان فاطمه علیها سلام هستند که حکمت و معرفتشان واتصال وانتسابشان به فاطمه (س) ومحمد (ص) دلیل و نشانه واضح براین مطلب است .

وجواد الائمه(ع)  با مجرای ویژه اعجاز الهی  گشتن این حقیقت  متعالی را آشکارتر ساخت از جمله مناظرات دلکشی که بین امام جواد(ع)  وبرخی عالمان زمان رخ داد در بیان کیفیت اجرای حد سارق بود

که وقتی در مجلسی از عالمان سئوال شد مراد از ید در آیه شریفه( فاقطعواایدیهما ) چیست؟ وهریک نظری دادند وبرخی دست تا مچ برخی تا آرنج وبرخی تا کتف را گفتند نوبت جواد الائمه (ع)که رسید فرمود: مراد از ید انگشتان دست است وفقط انگشتان باید بریده شوند .

 ووقتی علت این تفسیر را پرسیدند به آیه شریفه دیگر استناد فرمود که( ان المساجد لله )سجده گاهها از آن خداوند است وکف دست که درسجده بر زمین می خورد از آن خداوند است وکسی حق تصرف درآن ندارد لذا نباید بریده شوند این بیان حکیمانه  نمونه ای است  که نشان دهنده  عمق احاطه وعلم امام جوان به حکمتها وباطن قران کریم دارد .